Η συστημική θεωρία είναι ένα σύγχρονο επιστημονικό μοντέλο θεώρησης και κατανόησης της πραγματικότητας, όπου είναι και ο θεωρητικός προσανατολισμός που χρησιμοποιούμε.

Η συστημική επιστήμη είναι μια εξέλιξη της θεωρίας των συστημάτων και προσεγγίζει το άτομο στο «όλον».  Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση γεννιόμαστε και εξελισσόμαστε μέσα σε συστήματα, δηλαδή, ομάδες ισχυρής επιρροής, με κυρίαρχη την οικογένεια.θεωρητικός προσανατολισμός

Η βασική θεώρηση της συγκεκριμένης θεώρησης είναι η προσέγγιση του εκάστοτε ψυχολογικού θέματος που προκύπτει, όχι ως ένα ατομικό «προβληματικό» χαρακτηριστικό, αλλά ως ένα σύμπτωμα δυσλειτουργίας ενός ευρύτερου συστήματος.  Σύμφωνα με τη συστημική θεώρηση, γεννιόμαστε και εξελισσόσαστε μέσα σε ομάδες ισχυρής επιρροής, με κυρίαρχη και πρωταρχική αυτής της οικογένειας.  Η αλληλεπίδραση μέσα σε αυτές τις ομάδες επηρεάζει άμεσα το ποιοι ήμαστε και το πώς αλληλεπιδρούμε, εντασσόμαστε, αντιλαμβανόμαστε ερεθίσματα της καθημερινότητάς μας.

Τα μέλη μιας οικογένειας αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοπροσδιορίζονται σε βαθμό τέτοιο που είναι ανέφικτη η εξέταση και κατανόηση της συμπεριφοράς του ενός ανεξάρτητα από την συμπεριφορά του άλλου.  Η οικογενειακή θεραπεία, που βασίζεται στις αρχές της συστημικής προσέγγισης, συνέβαλε αποφασιστικά στην ανατροπή καθιερωμένων απόψεων για το πώς δημιουργείται και πως εξαλείφεται η ψυχική διαταραχή.

Η συστημική θεώρηση στηρίζεται σε ένα βιωματικό δρώμενο, και φέρνει στο προσκήνιο την ακατάλυτη σύνδεση του ανθρώπου με τα συστήματα στα οποία ανήκει, καθώς και με τους νόμους και τις τάξεις που τα διέπουν.

 Τι είναι η συστημική συμβουλευτική και τι η συστημική ψυχοθεραπεία;

Τόσο η συμβουλευτική όσο και η ψυχοθεραπεία είναι η εξελικτική διαδικασία αλληλεπίδρασης που εφαρμόζει τη συστημική σκέψη στη λειτουργία των συστημάτων (όπου σύστημα κάθε σχέση αλληλεπίδρασης).

Σε αυτή τη σχέση ο θεραπευτής με διάφορες τεχνικές καθοδηγεί και εμψυχώνει τον θεραπευόμενο – μετά από αίτημα του για την αντιμετώπιση καταστάσεων που τον δυσκολεύουν – «στο εδώ και τώρα» να «δει» και να προωθήσει την εσωτερική του συγκρότηση, κατανοώντας την αλληλεπίδραση και την αλληλεξάρτηση του με το σύστημα, μέσα από το πλέγμα των σχέσεων του ώστε να προχωρήσει σε αλλαγή στάσης στη σχέση και επιλογή διαφορετικής οπτικής, ενθαρρυντικής, απενοχοποιητικής και γόνιμης με σκοπό καλύτερη ποιότητα συναισθηματικής ζωής, ισορροπία με το σύστημα όπου ζει και ένταξη σε αυτό, εξέλιξη και ολοκλήρωση.